miércoles, 12 de septiembre de 2012

Y toma, y dale...

Ya nos vamos haciendo una idea de como funciona esto. Lo de la carretera ya lo teniamos claro (arriba y abajo), y poco a poco estamos viendo que esperar y que no en cada situacion. Aunque siempre hay sorpresas. Y si no, seguid leyendo. Un poco de cosas basicas para que os hagais una idea:

- Garrafa de agua de 5 litros: 10 dirhams, 0.95euros (no hay simbolo de euro en el teclado, si de dolar y libra, sera posible)
- Botella de agua de 1.5L: lo mismo que una cocacola de medio litro, 5/6 drm, 0.50e
- Tiempo que tardas en encontrar un simbolo en el teclado: 5 minutos
- Plato de comida (nunca se sabe lo que van a tener): 25-35 drm, 2.50-3e
- Hotelillo de mala muerte: 200drm, 18e, hotelillo medio (solo en ciudades) 500drm, 45e

De momento ya vale, que si no se me hace muy largo. Seguimos con las etapas:

Dia 3: Chefchaouen - Ouzzane: 85kms

Ah, pensabamos que saldriamos de Chefchaouen tirando pabajo y tendriamos un dia tranquilo. Error!! Solo dos kilometros mas adelante ya vimos que no. Aunque el trayecto fue relativamente tirando para abajo es terreno montanoso asi que rompepiernas. Al final acabamos estrenando la tienda de campanya bajo un cielo estrellado (que no montamos el toldo de lo petados que estabamos).

Es relativamente facil encontrar bares en el camino, pero no restaurants. Por eso decia lo de plato de comida, cuando encuentras uno, comes, y punto. En este caso comimos un bocadillo de atun en escabeche. Mmmmm.

El azucar necesario para el camino lo vamos sacando de la cocacola y hasta ahora galletas. Aunque poco a poco tenemos mas recursos.

Dia 4: Ouzzane - Zagotta: 80kms

Que ya tengo una edad para tanto trote. Pero en este caso valio la pena. Por la manana paramos en un puesto de melones y nos comimos uno sentaditos en el carton (si, carton) que el campesino nos puso para que estuvieramos comodos. Poco a poco, tirando para el sur, el paisaje es algo mas seco, se nota mas los estragos del verano. Pero lo bueno llegaria al final del dia. En otro momento explicaremos mas sobre Mohamed y Aziz, pero la cuestion es que de pura chiripa, les preguntamos donde habia algun sitio para dormir. Es como cuando sales de fiesta y no tienes nada planeado. Pues acabamos cenando con su familia, durmiendo con ellos en su casa, y esta manana hemos marchado desayunados y con un pan de kilo hecho por la madre bajo el brazo :)

Dia 5: Zagotta - Meknes: 60kms

La ruta nos ha llevado hasta aqui. No teniamos claro si ir a Fez o Meknes (que estan relativamente cerca por la misma ruta), o un dia uno, otro dia otro. Al final hemos llegado aqui cansados porque no hay dia ciclista relajado. Necesitamos un descanso, las piernas pesan un poquito, y manana tenemos pensado ir hasta Azrou donde descansaremos el dia entero. Hoy hemos comida pizza, cosa de las ciudades, y ahora a ver si nos tomamos una merecida cerveza.

Para acabar, solo dos apuntes mas. Por la carretera, nos respetan bastante todos los vehiculos, a pesar de que aqui conducen bastante rapido, y lo normal es que uno de cada tres salude (igual, con el esfuerzo, se estan acordando de nuestra familia, y a nosotros nos parece que saluden.

Y por ultimo, es necesario que a las 5 la manana den las pregarias por la megafonia de la mezquita para todo el pueblo?


§ Apurka apurka hankak kantzetan doiez bai, ta askotan pentsetan dot buruek hankak baino geixau tiretzen dabiela! Zenbat geuze pasetan dien burutik bizikleta ganien!!
Gustora sentitzen nas bizikletan egixe esan, batzuten ze osti eitzen doten hemen pentseu arren, aldatsak ta hanketako minek euren rekonpensatxue eukitzen dabe egunen zier...oin berantza goazela, beroa gero ta geixau igerten da, baia urik barik ez goaz inora!!momenturo geratzen gara zozer jateko ta edateko, ta txiri txiri nire ahiztiek esango balez, aurrera!!!
Jentiegaz ta hori be oso ondo, prejuizizoak albo batera itzi bier diela konturetu naz, ze jentie ederto portetan da gugaz ta beti dekoguz laguntzeko prest!! Bixer ya Atlas-erantza goaz, ia zelan.
Ale jente, bagoiez deskantzetan, geur be merezi dogu ta!!
besarkada handi bana danori, eskerrikasko zuen komentarixoagaitxik ta AURRERA!!


 Esmorzant a Chefchaouen

 ViscaCatalunya!

 Aixecant pols!

Moulay Idriss y la madre que lo pario


3 comentarios:

  1. què bé que tingueu la oportunitat d'entrar a cases locals... entrar en contacte amb aquesta part del país també, que des de la perspectiva itinerant que teniu, a vegades és tan difícil... me'n alegro de llegir-vos guapos...! quina alegria quan veig que actualitzeu!

    un petonàs!
    ànims, ànims i molts més ànims!!!!!

    ResponderEliminar
  2. Sou uns valents i ho esteu fent de PM!! m´encanta seguir-vos. Anims i mes anims, i gaudiu a 10000 .
    PD: M´ha agradat mooolt la foto diada :)

    Gemma

    ResponderEliminar
  3. Ene bada zelako hankak geratu biher iatzuz hermani!!!!
    gero bueltan zatozenien amets ipini ahal izengo dogu zure sillilien etxeitabera joateko!! jajajaj

    ResponderEliminar